ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ Η ΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΑΥΤΗΣ

 Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.

Έχω  προσαρμοστεί και συγκατατεθεί με την ιδέα ότι στους γύρους των δρόμων, εκεί που τελειώνει το οδόστρωμα και αρχίζει το χωράφι, θα υπάρχουν από ένας σορός σκουπίδια, διαφόρου προελεύσεως, από αδειανά πακέτα από τσιγάρα, κουτάκια από αναψυκτικά, μπουκάλια από μπύρες, χαρτιά και περιτυλίγματα από κρουασάν και πρόχειρα φαγητά με την φίρμα του φαστφουντάδικου απάνω και πάρα πολλά άλλα.
Το έχω όμως αποδεχτεί. Εκείνο που πραγματικά με πειράζει είναι ότι τώρα οι αγρότες μας, αρχίζουν να ασχολούνται με άλλου είδους καλλιέργειες. Τους ανάγκασαν να φύγουν από τις παραδοσιακές καλλιέργειες του αμπελιού και της ελιάς και αντί για σταφίδα και λάδι ξεκινάνε να παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα. Έχουν αρχίσει να ξεριζώνουν ελιές και αμπέλια και στη θέση τους να φυτεύουν κολόνες για να υποδεχτούν τα πάνελ για τα λεγόμενα φοτοβολταϊκά πάρκα. Δεν είμαι κάποιος ειδικός για να γνωρίζω και να προβλέψω επιστημονικά τις επιπτώσεις, είτε αυτές είναι άμεσες είτε είναι έμμεσες από τέτοιες ενέργειες. Μου δημιουργούνται κάποια ερωτηματικά. Ποιος είναι αυτός που μπορεί να παίρνει τέτοιες αποφάσεις, για κάτι που δεν του ανήκει, ποιος είναι αυτός που μπορεί να ρυπαίνει και να μολύνει ασύστολα τη γη; Ποιος είναι αυτός που μπορεί να παίρνει την απόφαση σε ένα κομμάτι γης, να παρεμβαίνει με τέτοιο τρόπο και να το κάνει να μην μπορεί να βγάλει ούτε χορτάρι;                                 

Και να σκεφτεί κανείς ότι η γη είναι το σπίτι μας! Ένα σπίτι με πολλούς κατοίκους. Ένα σπίτι που σχεδόν ανήκει σε όλους εμάς, αλλά κανείς από εμάς  δεν το αισθάνεται δικό του. Συμβαίνει τις περισσότερες φορές στις ομαδικές συμβιώσεις... Μέσα στο πλήθος όλοι ρυπαίνουμε έχοντας την ψευδαίσθηση ότι επειδή είμαστε πολλοί, δεν είναι δικό μας σπίτι.

Δικαιολογημένος λοιπόν ο όρος "Οικολογία". "Λόγος" για τον "οίκο" μας, τη γη. Μόνο που τώρα πια ο όρος πήρε δραματικές διαστάσεις. Αντί να μιλά για τη λειτουργία του "οίκου", για τρόπους ανάπτυξης, για το πώς μας φιλοξενεί όλους, μιλά κυρίως για την καταστροφή του. Από τα κεραμίδια μέχρι και τα θεμέλια, από τους πιο απλούς μηχανισμούς μέχρι και τους πιο πολύπλοκους. Νομίζεται ότι είναι υπερβολή; Δυστυχώς όχι. Η γη καταστρέφεται από τα ανώτατα σημεία της ατμόσφαιρας (τρύπα όζοντος) μέχρι τα υπόγεια νερά, από τη θάλασσα μέχρι τα πιο πολύπλοκα οικοσυστήματα που ρυθμίζουν τις εποχές και τη ζωή.

Παλαιότερα, με μια φιλοσοφική διάθεση ρωτούσαμε "Γιατί;" "Γιατί άραγε καταστρέφουμε τη γη;" Σήμερα, καθώς τα προβλήματα, κυριολεκτικά μας πνίγουν, ο στοχασμός του γιατί, έρχεται δεύτερος και καταϊδρωμένος. Σωστά λοιπών η ερώτηση έχει αλλάξει. "Μέχρι πότε θα καταστρέφουμε τη γη;"

Το "γιατί" και το "μέχρι πότε" έχουν τη ίδια απάντηση!  Όταν και μόνο όταν έρθουμε στον εαυτό μας και μετανοήσουμε, αλλάξουμε μυαλά και λογική.

Ο άνθρωπος πάντοτε θέλει, να εκτελεί την επιθυμία του, αυτό που του αρέσει, αυτό που τον βολεύει. Η πλεονεξία, η φιλαργυρία και η λατρεία για τη άνεση και την προβολή καθώς και για την κοινωνική καταξίωση, είναι οι μόνιμες επαναλαμβανόμενες αιτίες στο "γιατί συμπεριφέρεται έτσι;"

Εδώ και κάποια χρόνια, έχει δώσει μεγάλη σημασία στο "έχειν" και όχι στο "είναι". Με την διαφορά ότι τώρα, έχουμε φθάσει σε ένα οριακό σημείο. Εκείνοι που "έχουν", θέλουν όχι μόνο να τα διατηρήσουν, αλλά και να τα αυξήσουν και για να το επιτύχουν αυτό ποδοπατούν και καταπατούν γη και ανθρώπους. Πρώτα από όλα πρέπει να ξεκινήσουμε με το βασικό ερώτημα: Σε ποιόν ανήκει η γη; Ανοίγοντας το βιβλίο των Ψαλμών διαβάζουμε: "Του Κυρίου  η γη και το πλήρωμα αυτής" (24:1). Ο Θεός είναι ο δημιουργός και σε Αυτόν ανήκει η γη. Μάλιστα στις πρώτες σελίδες του βιβλίου της Γένεσης που περιγράφεται η δημιουργία του κόσμου από το Θεό σε όλα στάδια της δημιουργίας βρίσκουμε την διαπίστωση: "είδε ο Θεός ότι ήταν καλά". Και μάλιστα σε άλλο σημείο διαβάζουμε "είδε ο Θεός όλα όσα δημιούργησε, και όλα ήταν πολύ καλά". Τα πάντα είχαν φτιαχτεί τέλεια, όμορφα, καταπληκτικά. Και πως είναι δυνατόν να μην συνέβη αυτό αφού όλα έγιναν με τη σοφία και την θεία τελειότητα του Θεού. Και σήμερα, μετά από τόσο χρόνια και με τόσες τρομερές παρεμβάσεις στον φυσικό κόσμο, δεν μπορούμε κοιτάζοντας να μη διαλαλήσουμε και να μην ομολογήσουμε : "Θαυμάσια τα έργα σου Κύριε".

Μέσα στις σελίδες της Αγίας Γραφής θα διαπιστώσουμε ότι ο Θεός έδωσε την εξουσία στον άνθρωπο να "διαχειρίζεται" την γη. Διαβάζουμε: "Αυξάνεστε και πληθύνεστε, και γεμίσατε τη γη, και κυριεύσατε αυτή, και εξουσιάστε πάνω στα ψάρια της θάλασσας, και στα πτηνά του ουρανού, και σε όλα τα ζώα πάνω στη γη" (Γένεση 1:28).  Συγχρόνως όμως έδωσε και μια εντολή: "Μην μολύνετε τη γη" (Αριθμοί 35:34).

Συνεπώς η γη είναι του Θεού, ο οποίος την έφτιαξε, την συντηρεί, την ελέγχει, ενώ ο άνθρωπος έχει την εξουσία να την διαχειρίζεται. Είμαστε λοιπόν οικονόμοι. Ο Θεός είναι ο Κύριος της γης. Ο Θεός ανέθεσε στον άνθρωπο να διαχειρίζεται υπεύθυνα και με σοφία τη δημιουργία Του. Μεγαλύτερη τιμή και ευθύνη δε θα μπορούσε να δώσει στον άνθρωπο. Το έργο των χειρών Του, το έργο του λόγου Του το παρέδωσε ο Θεός σ' ένα από τα δημιουργήματά Του.

Η οικολογική καταστροφή όμως της γης, είναι κι αυτό ένα σημείο της πτώσης του ανθρώπου, ένα αποτέλεσμα της αμαρτίας του. Μια πτώση όμως που έχει παγκόσμιες συνέπειες. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας η αμαρτία του ανθρώπου οδήγησε στη φθορά και καταστροφή ολόκληρης της κτίσης του Θεού. Η εξουσία που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο μετατράπηκε σε ασυδοσία, απληστία, σπατάλη καταστροφή και τελικά σε θάνατο. Θάνατο μορφών ζωής από τη χλωρίδα και την πανίδα, αλλά τελικά και του ίδιου του ανθρώπου στον οποίο επιστρέφει μπούμερανκ κάθε είδους καταστροφή που ο ίδιος προκαλεί.

Είναι ευθύνη του ανθρώπου, ευθύνη του καθενός μας να γνωρίζει ότι ο Θεός μας εμπιστεύτηκε τη δημιουργία Του και ανάλογη πρέπει να είναι και η συμπεριφορά μας. Μια σωστή οικολογική συνείδηση και συμπεριφορά πρέπει να είναι ένα αναπόσπαστο μέρος της πνευματικής μας ζωής. Ας γίνουμε παραδείγματα και σ' αυτόν τον τομέα. Ας δραστηριοποιηθούμε και ας προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας, έχοντας υπ όψιν  πως ο Θεός κάποτε θα μας ζητήσει λόγο.

Ο Ντοστογιέφσκι λέει: "Αν δεν υπάρχει Θεός, όλα επιτρέπονται". Είναι πραγματικά η απάντηση σε κάθε κατάργηση κανόνα. Σήμερα όλα επιτρέπονται γιατί οι άνθρωποι διαγράψαμε  τους κανόνες που ο Θεός είχε βάλει στη ζωή μας. Η οικολογική καταστροφή οφείλεται σ' αυτό ακριβώς. Στην αχαλίνωτη πραγματοποίηση των επιθυμιών μας. Οφείλεται στην βαθιά ηθική διαφθορά  μας που είναι συνέπεια της απομάκρυνσης μας από το Θεό.

Πίστευαν κάποτε ότι η υπόθεση "Θεός" αποτελεί ένα μέρος της ζωής. Το θρησκευτικό μέρος. Μαθαίναμε ότι ο άνθρωπος απλά θρησκεύεται. Κανένας δε φανταζόταν ότι οι διαταραγμένες σχέσεις μας με το Θεό θα είχαν τέτοιες συνέπειες, σε πάρα πολλούς τομείς.

Η γη θα καταστρέφεται μέχρι να αποδεχτούμε, ότι το σπίτι μας έχει ιδιοκτήτη. Μέχρι να σηκώσουμε τα μάτια μας ψηλά και ζητήσουν βοήθεια "άνωθεν". Μέχρι να αναγνωρίσουμε την αποτυχία μας  στη διαχείριση αυτών που μας παραχωρήθηκαν και επιστρέψουμε πίσω, σαν τον άσωτο υιό.

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι η ανθρωπότητα στο σύνολο της να μην μπορεί να το κάνει.

Όμως μπορείς επιστρέψεις εσύ. Πολλοί γύρισαν πίσω, εκεί απ' όπου όλοι ξεκινήσαμε, στον Θεό, και έμαθαν ότι δεν υπάρχει μόνο το θέλω, αλλά υπάρχει και το πρέπει. Έτσι άλλαξε η ζωή τους, έγιναν άλλοι άνθρωποι, που όχι μόνο δεν ρυπαίνουν και δεν κάνουν κατάχρηση της ελευθερίας του Θεού,    αλλά έκαναν στη ζωή τους πράξη, την προσφορά στον άνθρωπο της διπλανής πόρτας..

Θα το κάνεις; Η επιλογή δική σου.

Γόρτυνα 04/04/12 ΠΑΤΗΡ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ