Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΣΑΡΑΝΤΑ ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Πόσα κορίτσια γιορτάζουν σήμερα και δεν το ξέρουν!

(Με την ευκαιρία να ευχηθώ χρόνια πολλά καλά και ευλογημένα, στη σύζυγο και γυναίκα της ζωής μου Αντιγόνη. Που με τον τρόπο της με στηρίζει σε κάθε μου βήμα.)



Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.
Χαίρεται.
Και καλό Μήνα.
1η του Μηνός Σεπτεμβρίου σήμερα και η Εκκλησία μας. Εορτάζει την Ίνδικτο, δηλαδή το νέο Εκκλησιαστικό έτος. Εορτάζει και τις Σαράντα Οσιοπαρθενομάρτυρες μαζί με το διδάσκαλο τους τον διάκονο Αμμούν. Οι Σαράντα γυναίκες μάρτυρες ασκήτριες, είχαν την καταγωγή, από την Αδριανούπολη της Θράκης και ζούσαν εκεί ως μαθήτριες του Διακόνου Αμμούν. Επί εποχής του Αυτοκράτορα Λικίνιου, το 305μ.Χ  είχε εκδοθεί διάταγμα για εξόντωση των Χριστιανών, και ή τυραννική του διαταγή έφτανε σ' όλες τις πόλεις και τα χωριά, και οι Χριστιανοί πέφταμε στον ιερό αγώνα της πίστεως με αυτοθυσία, γιατί δεν υπάκουσαν στην εντολή του να προσκυνήσουν τα είδωλα.

 Σ' αυτήν την φοβερή εποχή για τους Χριστιανούς ζήσανε και μαρτύρησαν και οι Σαράντα παρθένες ασκήτριες, μαθήτριες του Διακόνου 'Αμμούν, τα ονόματα των οποίων είναι τα εξής: Αδαμαντινή, Καλλιρόη, Χαρίκλεια, Πηνελόπη, Κλειώ, Θάλεια, Μαριάνθη, Ευτέρπη, Τερψιχόρη, Ουρανία, Κλεονίκη, Σαπφώ, Ερατώ, Πολύμνια, Δωδώνη, Αθηνά, Τρωάδα, Κλεοπάτρα, Κοραλία, Καλλίστη, Θεονόη, Θεανώ, Ασπασία, Πολυνίκη, Διόνη, Θεοφάνη, Ερασμία, Ερμηνεία, Αφροδίτη, Μαργαρίτα, Αντιγόνη, Πανδώρα, Χάιδω, Λάμπρω, Μόσχω, Αριβοία, Θεονύμφη, Ακριβή, Μελπομένη και Ελπινίκη. Ήσαν πλασμένες με αστραφτερή ομορφιά στο σώμα και την ψυχή, και την ομορφιά τους αυτή δεν ήθελαν να την χαρίσουν στην θλιβερή ματαιότητα των υλικών αγαθών. Είχαν προορισμό για ανώτερα αγαθά, τα αγαθά του παραδείσου.
 Δεν υπέκυψαν λοιπόν στις προκλήσεις του τυράννου Λικινίου να προσκυνήσουν τα είδωλα και μαρτύρησαν με φρικτά βασανιστήρια την 1ην Σεπτεμβρίου, ημέρα κατά την οποίαν εορτάζεται και ή μνήμη τους, όπως γράφεται εις το Συναξάριο του Σεπτεμβρίου: «Μνήμη των αγίων Τεσσαράκοντα γυναικών μαρτύρων, παρθένων και άσκητριών και 'Αμμούν δια­κόνου και διδασκάλου αυτών». Δι' αποφάσεως του τυράννου Λικινίου, «αϊ μεν δέκα έρρίφθησαν» μέσα σε φωτιά, «αϊ δε οκτώ μετά του διδασκάλου αυτών 'Αμμούν άπεκεφαλίσθησαν», άλλες δέκα έτελειώθησαν με ξίφος «κατά στόμα και καρδίαν», έξι κατεκόπησαν ύπό μαχαιρών και αί λοιποί έξι «σίδηρα πυρακτωμένα κατά στόμα λαβούοαι προς Κυριον έξεδήμησαν». Τα βασανιστήρια πού υπέστησαν οι Σαράντα μάρτυρες παρθένες και ασκήτριες ήταν φοβερά, όπως αναφέρουν τα επίσημα στοιχεία που βρήκαμε στο Συναξάριο του Σεπτεμβρίου. Με αυτά τα βασανιστικά μαρτύρια οι σαράντα παρθένες και ό δάσκαλος τους Διάκονος 'Αμμοϋν  εκδήμησαν εις Κύριο και τώρα ακτινοβολούν στο στερέωμα της Εκκλησίας.
  "Έγιναν ένδοξες μάρτυρες με την θερμή τους θέληση, και όταν περνούσαν το μαρτύριο, βλέπανε ανοιχτούς τους ουρανούς και στα δεξιά τους τον Υιό του Θεού, πού και εκείνος μαρτύρησε πριν απ' αυτές, απ' τους σταυρωτές του. Ό σκληρός Λικίνιος διέταξε να τις θανατώσουν και τις σαράντα με φρικτά μαρτύρια. Δεν γνώριζε όμως πώς στους μάρτυρες δεν υπάρχει θάνατος. Όπως δεν το γνωρίζουν και οι σημερινοί διώκτες του Χριστού στο Ιράκ και τη Συρία. Γιατί όλο το είναι των Χριστιανών,  είναι γεμάτο από τον μόνον αθάνατο, Κύριο και Θεό μας Ιησού Χριστό και ότι νικούν κάθε θάνατον και κάθε αμαρτία με την δύναμιν του Χριστού μας. Ούτε αισθάνονται φόβο για τα μαρτύρια, και αυτό μας το βεβαιώνουν όλα τα Μαρτυρολόγια, πού διηγούνται και εξυμνούν την δύναμιν και την αφοβία των Μαρτύρων ενώπιον των βασανιστηρίων
 Είναι μεγάλο μυστήριο πώς την εποχή εκείνη υπήρχε οργανωμένη ή πίστη των Αγίων Παρθένων και πώς φύτρωσε μέσα τους ό θείος και γόνιμος σπόρος της εγκράτειας και της αγιότητας. Στα ασκητικά τους καθήκοντα, τα όποια εμείς δεν γνωρίζουμε επί πόσα χρόνια ασκούσαν, όσο δύσκολα και αν ήσαν αυτά, υπηρετούσαν με πλήρη υποταγή ενδόμυχη πνευματική αφύπνιση της πίστεως και της πνευματικότητας είχαν ανυψώσει το είναι τους στο πνευματικό και ακατάλυτο θαύμα να μπορέσουν να θυσιαστούν για τον Χριστό. Ή αφοσίωση στα πνευματικά τους καθήκοντα τους έδωσε την δύναμη να διατηρήσουν την λάμψη της αγνότητας και της παρθενίας· στοιχεία απαραίτητα για κάθε γυναίκα.  Κοντά στον Διάκονο και δάσκαλο τους 'Αμμούν αναγεννήθηκαν και απέκτησαν την αγιότητα και την αγάπη προς τον πλησίον. Ή συνείδησή τους ακουγόταν από μέσα τους σαν φωνή θεϊκής αποστολής και ήσαν έτοιμες για το μαρτύριο πνευματική ζωή είναι ανύψωσης πνεύματος, και οι σαράντα μάρτυρες το είχαν βάλει στην αγνή τους καρδιά για τα καλά, γι' αυτό δεν λογάριασαν πλούτη και υλικά αγαθά ούτε στολίδια και κοσμική ζωή, που τους προσέφερε ό άρχοντας της Αδριανουπόλεως. Προτίμησαν τα στολίδια της αγάπης και της πίστεως στον Λυτρωτή του κόσμου. Έμειναν ασυμβίβαστες με τους Νόμους της ειδωλολατρίας και αγωνίσθηκαν τον καλόν αγώνα της πίστεως με την φώτιση του Αγίου Πνεύματος, πού είχαν για οδηγό τους. Ή καρδιά τους ήταν καθαρή από λογισμούς και με κατάνυξη πνευματική προσεύχονταν στον μόνο αληθινό Θεό, για να τους δώσει δύναμη να μη λυγίσουν ποτέ μπροστά στα μαρτύρια πού τις περίμεναν.  Είχαν επιλέξει για επίγεια πνευματική τροφή την πνευματική αγαλλίαση και την ουράνια ευφροσύνη.
Πρεσβείες του Διδασκάλου Αμμούν και των Αγίων Σαράντα Παρθένων Μαρτύρων Γυναικών μετά πάντων υμών Αμήν.

Γόρτυνα 01/09/2014.
Πατήρ Δημήτριος.